Artyści Nieprzetartego Szlaku

Pochodzenie: Lwów, Ukraina

Rok założenia: 2006

Krótka historia:

Teatr „Kartynka” powstał w roku 2006 we Lwowie. Liczy siedmioro aktorów, a jego instruktorem jest Lilia Sjutyk. W działalność grupy, także na scenie, czynnie zaangażowani są rodzice aktorów.

Mimo, że „Kartynka” nie dysponuje profesjonalnym zapleczem technicznym, a warunki lokalowe pozostawiają wiele do życzenia, w wyniku ciężkiej pracy powstają niezapomniane dla publiczności, poruszające wyobraźnię widowiska.

Oprócz udziału w krajowych i zagranicznych festiwalach, teatr występuje również w szkołach i szpitalach, starając się umilić życie innym oraz uczynić je piękniejszym.

Współpraca z Nieprzetartym Szlakiem i wymiana doświadczeń między instruktorami skłoniły główną reżyserkę do rozpoczęcia pracy techniką teatru cieni, jaką można było obejrzeć w spektaklu „Gwiazda” na SANS w 2013 r.

Aktorzy:

Julija Kurylak, Andrij Oleksin, Roman Paplyk, Leonid Humenczuk, Szynklar Petro Szynklar, Vasyl Kodra, Anton Kudriawcew

Teatr Kasta

Pochodzenie: Poniatowa – Środowiskowy Ośrodek Wsparcia „Pinokio” przy Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Poniatowej

Rok założenia: 2005, Poniatowa

Krótka historia:

Teatr powstał w 2005 roku w Środowiskowym Ośrodku Wsparcia „Pinokio” działającym przy Stowarzyszeniu na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Poniatowej.

Pomysłodawczynią, a później również głównym instruktorem teatralnym grupy była pani Monika Walkiewicz wykazująca się dużym zaangażowaniem i ciekawymi pomysłami. Po niej funkcję instruktora przejął pan Łukasz Morgut.

Spektakle „Kasty” miały swoją premierę na Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej. Grupa ma na swoim koncie statuetkę „Pierrota” w kategorii Taniec, za „Wesele Żydowskie” na Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej 2005 oraz I Miejsce w Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Teatralno – Muzycznej „ALBERTIANA 2008”. Współpracę z Nieprzetartym Szlakiem zaczęła w 2008 roku.

W 2013 r. na SANS zespół przedstawił spektakl pt. “Miłość Kwiaciarki”, który był adaptacją utworów Johna Barry’ego, Wojciecha Kilara oraz Jamesa Browna.

Aktorzy:

Justyna Witek, Sylwester Gosik, Zbigniew Kowalczyk, Anna Kowalska, Ilona Zawadzka, Mateusz Buzek, Mateusz Łyżwiński, Michał Stefaniak, Aleksandra Staroń, Katarzyna Ciemior, Łukasz Samołyk, Beata Gurbiel, Roman Gurbiel

Teatr Kruszynki

Pochodzenie: Przedszkole Specjalne nr 11 w Lublinie

Rok założenia: 1994, Lublin

Krótka historia:

Teatr powstał w 1994 roku w Przedszkolu Specjalnym nr 11 w Lublinie, tworzą do dzieci w wieku od 3 do 8 lat. Inspiracją do jego stworzenia byli mali uczestnicy – ich potrzeba wyrażania siebie i zdobycia uznania. Pod opieką instruktorek: Beaty Sprawki, Jagody Naja i Agnieszki Sieńko pracowały w przedszkolu wszystkie grupy. Instruktorzy i rodzice biorą czynny udział w spektaklach grupy pomagając dzieciom, a jednocześnie eksponując ich grę.

Zespół miał okazję uczestniczyć w różnych spotkaniach teatralnych, takich jak Przegląd Teatrów Dziecięcych “Scena Młodych”, Festiwal Piosenki Dziecięcej i Tańca “Rytm i melodia”, czy przegląd “Kuchnia teatralna”.

Każdego roku społeczność przedszkola bierze udział w zabawach karnawałowych w formie przedstawień. Spektakl z 2013 r. pt. „Na wiejskim podwórku” był wypracowany wspólnymi siłami przez kilka grup przedszkolnych.

Grupa o sobie:

„Nieodłącznym i bardzo ważnym elementem naszych spektakli jest ruch i muzyka, która kieruje ruchem aktorów. Jej staranny dobór jest naszym głównym zadaniem. Ta muzyka musi mieć przede wszystkim walory terapeutyczne i artystyczne. Musi być ilustracyjna i sugestywna, dość wyraźnie narzucająca dane emocje i nastrój. Musi zawierać charakterystyczne, czytelne sygnały, frazy. Jednym słowem to ona ma prowadzić dziecko podczas przedstawienia. Nasze spektakle oparte są głównie na autorskich scenariuszach. Czasami korzystamy z klasycznych bajek, ale nie podchodzimy do ich treści dosłownie. Przy budowie scenariusza kierujemy się tym, aby treści poruszane w przedstawieniu dotyczyły dzieci, były im bliskie i zrozumiałe. Obserwujemy, czym interesują się dzieci, jaką wiedzę posiadają i co w danej chwili przeżywają. Ważne jest, aby przedstawienia mówiły o rzeczach ważnych, wartościach takich jak miłość, przyjaźń. By pokazywały prawidłowe relacje międzyludzkie lub po prostu bawiły. A trzeba przyznać, że dzieci bawią się znakomicie.”

Aktorzy:

Dawid Guściora, Piotr Marciszuk, Mikołaj Mrozik, Oliwier Pietraszek, Mateusz Wołoszyn, Bartłomiej Kadelski, Antonina Janczak, Natalia Ciołek, Oliwier Zieliński, Szymon Pytka, Leon Patyra, Filip Łusiak, Natalia Murawiecka, Kamil Kusy, Łukasz Kalinka, Patryk Fornalewski, Andżelika Kozak, Szymon Karpow, Karol Popik, Sandra Pietrak, Paweł Rumiński, Jakub Buczyński, Agata Czerniło, Antoni Górski, Maksymilian Maciuła, Kacper Marciszuk, Maja Winnicka, Alicja Babisz, Nikola Chodoń, Łukasz Fornal, Wiktor Gdula, Damian Harasim, Bartłomiej Malesza, Wiktor Dziedzic, Michał Bednarczyk, Weronika Gołąbek, Kaja Jaskot, Wiktoria Wójcik, Patryk Góra, Anna Jabłoniec, Kacper Laskowski, Jacek Łazasz, Norbert Smoleń, Agnieszka Łuszczak, Bartłomiej Szlachetka, Martyna Świderska

Instruktorami są terapeuci i opiekunowie Przedszkola:

Aneta Budzyńska, Edyta Mikuła, Grażyna Rodak, Beata Sprawka, Bożena Kieroń, Aneta Szerafin-Wrona, Anna Stefańska, Agnieszka Zajączkowska, Urszula Radzikowska, Iwona Świerżewska, Sylwia Pińczuk, Kamila Borówka, Agnieszka Sieńko, Kinga Rudkiewicz, Anna Marek, Agnieszka Mikuła-Paczosa, Jagoda Naja, Anna Kardyka-Rogowska, Andżelika Wójtowicz-Wiśniowska, Elżbieta Łóżecka, Anna Rycerz

Teatr Motyle

Pochodzenie: Świdnik – WTZ Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Świdniku

Rok założenia: 2001, Świdnik

Krótka historia:

Teatr powstał w 2001 roku przy WTZ PSOUU Koło w Świdniku z inicjatywy uczestników i pierwszej reżyserki spektakli, pani Beaty Kubiak. Obecnie aktorzy pracują pod opieką pani Katarzyny Szajewskiej.

Zespół eksperymentuje z różnymi formami wyrazu – ich poprzednie przestawienia realizowane były w technice pantomimy, teatru kukiełkowego, teatru tańca. “Motyle”, mimo, że są stosunkowo nowym zespołem, mają już na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień, m. in.: I miejsce na I Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Nieprzetartego Szlaku w Brześciu (nagroda za propagowanie aktywnego trybu życia w dziedzinie teatru), nagrody aktorskie na SANS we Lwowie czy statuetkę “Pierrota” na Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej. Miały również okazję wystąpić na Festiwalu “Biennale” w Łodzi oraz Międzynarodowym Integracyjnym Festiwalu Teatralnym “Parostatki” w Kijowie. Grupa współpracuje z Nieprzetartym Szlakiem od samego powstania.

Zespół zadebiutował na Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku w kwietniu 2001 roku „Opowieścią o dwóch rzeźbiarzach”, za którą otrzymał nominację do udziału w I Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Słoneczna Chwila” w Kijowie. W następnym spektaklu „Anioły i My” reżyser – pani Beata Kubiak próbowała połączyć żywy plan z kukiełkami. W roku 2002/2003 teatr zmienił formę pracy, reżysera i nazwę. Z grupą zaczął pracować pan Grzegorz Danielewicz idąc w kierunku etiud taneczno-ruchowych (teatru tańca). W tej formie w 2002 roku zrealizował spektakl „Chwile”, a w 2004 „Przebudzenie”, za który teatr został nominowany do udział w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie, w Międzynarodowym Festiwalu „Słoneczna Chwila” w Kijowie oraz w I Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Neprotoptany Szlach” w Brześciu. Podczas wyprawy na Białoruś zespołowi towarzyszył filmowcy z programu 1 TVP nagrywając materiał ukazujący sylwetki uczestników „Motyli” i ich zaangażowanie w Nieprzetarty Szlak. Warto dodać, że za to widowisko Motyle uzyskały III miejsce w regionalnych eliminacjach do Ogólnopolskiego Festiwalu Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Umysłowo “ALBERTIANA” w Lublinie. Po kolejnym spektaklu „Zakochani” (2005) Teatr ponownie zmienił osoby prowadzące. Najpierw w prowadzili go pani Dorota Porowska-Podleśna i pan Janusz Biedrzycki realizując spektakl Maska, następnie pani Dorota Kasprzak wyreżyserowała dwa widowiska „Królowie drzew” i „Za szybą”. Od 2011 roku do dnia dzisiejszego zespołem zajmuje się pani Katarzyna Szajewska. Pod jej kierunkiem powstały spektakle „Duszki leśne” (2011), „Maszynka” (2012), „Damsko – męskie” (2013) i „Relacje” (2013) spektakl zrealizowany wspólnie z młodzieżą pełnosprawną. Motyle próbują swoich sił na różnych festiwalach i przeglądach w Świdniku, Kodniu, Poniatowej, Opolu Lubelskim, Biłgoraju…

Uczestnicy WTZ ze Świdnika biorą również udział w innych formach Nieprzetartego Szlaku. Podczas SANS prowadzą przerwy, systematycznie uczestniczą w konkursach plastycznych NS odnosząc na tym polu duże sukcesy. Wielokrotnie (pod nazwą „Ach to My”) brali udział w Spotkaniach z Piosenką Nieprzetartego Szlaku.

Jak się okazało wśród uczestników warsztatów są również poeci. Zainspirowani przez panią Beatę Kubiak jako prekursorzy z Polski w roku 2003 wzięli udział w Lwowskich Spotkaniach Poetyckich prezentując swoje własne wiersze.

Aktorzy:

Agnieszka Zając, Aneta Mazurek, Renata Łopucka, Anna Binkiewicz, Justyna Chudek, Tomasz Kruk, Mariusz Jaworski, Sebastian Golik, Hubert Samonek, Seweryn Cioczek, Marcin Dyński, Mariusz Tyliński, Piotr Hać.

Teatr Nasza Lepsza

Pochodzenie: Środowiskowy Dom Samopomocy „Roztocze” w Lublinie

Rok założenia: 1995, Lublin

Historia:

Zespół funkcjonuje w obrębie ŚDS Roztocze w Lublinie od 1995 roku – otrzymali wtedy podczas SANS I nagrodę za najciekawsze stroje związane z konwencją “Świata Bajek”. Na pewien czas zawiesili działalność, by powrócić w 1999 roku ze spektaklem “Dobry Dzień”

Przedstawienia powstają pod opieką pani Joanny Marczewskiej oraz pana Krzysztofa Witaszka.

Grupa była wielokrotnie nagradzana na “Albertianie” – I miejsce w latach 2006, 2010, 2012. Spektakl “Nowe szaty cesarza” był wystawiany we Lwowie, w Kijowie i w Norwegii. “Naszą Lepszą” można było również zobaczyć na Przeglądach Twórczości Środowiskowych Domów Samopomocy i na Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej.

Aktorzy:

Dorota Mojek, Joanna Witkowska, Dominik Geneja, Krzysztof Zięba, Justyna Doktór, Karolina Oster, Magdalena Chodasewicz, Ewelina Garbacz, Paweł Wawszczuk, Mateusz Mintusiewicz, Bożena Wiertel, Bartosz Badowski, Damian Piątek.

Teatrowi Nasza Lepsza i instruktorom: Joannie Marczewskiej i Krzysztofowi Witaszkowi (1995-2015):

Grupa teatralna „ Nasza Lepsza” działająca w Środowiskowym Domu Samopomocy „ Roztocze” w Lublinie, przy ul. Wallenroda 2a powstała w 1995 roku. Od tego roku uczestniczyli w Nieprzetartym Szlaku. Tak więc w 2015 roku teatr obchodzi swoje dwudziestolecie. Jej aktorami są osoby z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. Reżyserami Teatru są pani Joanna Marczewska i pan Krzysztof Witaszek, który dołączył w 2003 roku. Pani Joanna i pan Krzysztof przez wiele lat uczestniczyli w warsztatach teatralnych Nieprzetartego Szlaku.

Co rok – dwa grupa stara się przygotować nową premierę. Systematycznie raz w tygodniu odbywają się próby teatralne. Zajęcia są nie tylko próbą do przestawienia, ale także ćwiczeniem poruszania się na scenie, improwizacji, pamięci, wymowy. Rozwijają sprawność fizyczną, wyobraźnię, orientację przestrzenną, świadomość własnego ciała, umiejętność samodyscypliny, współpracy między uczestnikami zespołu, rozwiązywania konfliktów, odnalezienia się w nowych sytuacjach, dążenia do wyznaczonego celu.

Grupa prezentowała swoje spektakle na festiwalach teatralnych a także poza nimi. Gdziekolwiek jest tam pokazuje swoje spektakle od wielkich scen Norwegii do podwórek małych siół województwa lubelskiego; w szkołach, domach kultury, kościołach, Domach Pomocy Społecznej, ośrodkach wsparcia, występowali też w areszcie śledczym – wszędzie grupa spotykała się z życzliwym przyjęciem. „Cieszymy się, że możemy dawać ludziom radość i chwile zadumy”. Ambicją reżyserów jest aby niepełnosprawność aktorów nie była na scenie widoczna. Od kilku lat grupa przedstawia baśnie („Nowe szaty cesarza, Królowa śniegu, Kopciuszek) i tematy biblijne („Stworzenie świata”, „Spektakl świąteczny”).

Grupa lubi podróżować: oprócz wyjazdów na festiwale, kilka razy w roku spędza czas na obozach rekreacyjnych blisko przyrody”.

Instruktorzy aktywizują niepełnosprawnych poprzez angażowanie ich w działania teatru „Nasza Lepsza”, uczestnictwo w wielu przeglądach, a także organizowaniu własnych. W styczniu 2000 roku w Domu Kultury LSM zespół był organizatorem prezentacji teatralnych ŚDS-ów „Chcemy tworzyć i zostawić coś po sobie”.

Teatr ma za sobą długą i piękną drogę:

„Lokomotywa” (1994/95) reżyseria Aleksandra Stój, Joanna Marczewska

– udział w Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku’95 (SANS’95) w Lublinie

– I nagrodę za najciekawsze stroje pasujące do konwencji „Świata Bajek” podczas SANS’95

– I miejsce na Festiwalu Piosenki, Poezji, Malarstwa i Teatru Łęczna’95.

„Dobry dzień” (1998/1999) reżyseria Anna Kosobudzka, Joanna Marczewska, Aleksandra Stój

– udział w SANS’99

– wyróżnienie jako „terapeutyczny: zarówno dla uczestników grupy jak i dla publiczności”.

„Ptak Cis” (1999/2000) reżyseria Anna Kosobudzka, Joanna Marczewska, Aleksandra Stój

– udział w SANS’2000

„Tu teatr” (2000/2001) reżyseria Anna Kosobudzka, Joanna Marczewska, Aleksandra Stój

– udział w SANS’2001

„Bazyliszek” (2001/2002) reżyseria Joanna Marczewska, Anna Kosobucka – udział w SANS’2002

„Opowieść o miłości” (2002/2003) reżyseria Joanna Marczewska, opracowanie muzyczne i układy taneczne Natalia Kotlarenko-Och; – udział w SANS’2003 – nominowani przez Radę Nieprzetartego Szlaku do udziału w przeglądach międzynarodowych

– udział w międzynarodowym przeglądzie Teatralnym w Zamościu,

– udział w Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie,

– udział w Międzynarodowym Przeglądzie Teatralnym „Słoneczna Chwila” w Kijowie.

„Połowa serca”(2003/2004) reżyser Joanna Marczewska, współpraca Krzysztof Witaszek

– udział w SANS’2004

„Nowe Szaty Cesarza” (2004/2005) reżyseria Krzysztof Witaszek, współpraca Joanna Marczewska, projekty i wykonanie strojów Joanna Marczewska.

– udział w SANS’2005.

– Grzegorz Czapla aktor teatru Nasza Lepsza grający rolę błazna stał się inspiracją do filmu dokumentalnego pana Grzegorza Linkowskiego „Świat według błazna” (premiera TVP 1 2008).

– I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Teatralno – Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Umysłowo ALBERTIANA 2006.

– Prezentacja spektaklu w Oslo – Norwegia (czerwiec 2006)

– „Królowa śniegu” (2006/2007) reżyseria Joanna Marczewska i Krzysztof Witaszek

– udział w SANS’2007, nominowanie do udziału w festiwalach międzynarodowych

– udział w Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie,

– udział w Międzynarodowym Przeglądzie Teatralnym „Słoneczna Chwila” w Kijowie.

– Udział w Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej

– Udział w warsztatach teatralnych Łęczna 2007 – Łęczyńskie Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych

„Stworzenie świata” (2008) reżyseria Joanna Marczewska, pomoc techniczna i organizacyjna Anna Gdula

– udział w SANS’2008

– I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Teatralno – Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Umysłowo ALBERTIANA 2010.

– Udział w Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej, nagroda Starosty opolskiego w kategorii taniec.

– Udział w Łęczyńskich Spotkaniach Teatralnych 2009

„Spektakl świąteczny” (2010) reżyseria Joanna Marczewska i Krzysztof Witaszek, pomoc techniczna i organizacyjna Anna Gdula

– udział w SANS’2010.

– Udział w Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej.

– I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Teatralno – Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Umysłowo ALBERTIANA 2012.

– „Kopciuszek” (2012) reżyseria Joanna Marczewska i Krzysztof Witaszek

– udział w SANS’2012.

– Udział w Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Poniatowej 2013

– I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Twórczości Teatralno – Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Umysłowo ALBERTIANA 2014.

W roku 2005/2006 uczestnicy teatru „Nasza Lepsza” wraz z uczestnikami teatru Bez Nazwy ze Świdnika i wolontariuszami Nieprzetartego Szlaku wzięli udział w polsko-norweskim projekcie „Smok i Trole”, zakończonym wspólnymi warsztatami i spektaklem o tej samej nazwie (Sandvica – Norwegia maj-czerwiec 2006). Reżyseria Michał Stanowski.

Ołowiany Żołnierzyk

Pochodzenie: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 2 w Lublinie

Rok założenia: 2000, Lublin

Krótka historia:

Teatr prowadzą panie: Alicja Zawadka, Ewa Ptak, Barbara Tomala Chudzik oraz Joanna Reszka. Formy parateatralne występowały w Specjalnym Ośrodku Szkolno–Wychowawczym nr 2 w Lublinie od początku istnienia placówki – małe grupki w obrębie klas bądź grup internackich przygotowywały przedstawienia na różne święta i okoliczności. „Ołowiany Żołnierzyk”, który powstał we wrześniu 2000 roku, skupia w swoich szeregach głównie dzieci i młodzież mieszkające w internacie w wieku 10 – 21 lat. Pierwsze próby miały miejsce przy przygotowaniu jasełek i przedstawienia karnawałowego.

Zespół uczestniczy w imprezach wewnątrzszkolnych, kilka razy prezentował przedstawienia na zaproszenie zaprzyjaźnionych szkół. Na Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku zadebiutował w 2001 roku spektaklem „Przemijanie” w technice żywego planu.

W 2013 r. na SANS teatr przedstawił spektakl “Rzepka”.

Aktorzy:

Patryk Pastusiak, Agnieszka Szumiec, Bartłomiej Grzegorczyk, Bartłomiej Oleszek, Olga Nieznańska, Paula Dec, Łukasz Gębała, Michał Piasecki, Oliwia Kurluk, Michał Piasecki.

Teatr Otwarte Serca

Pochodzenie: Warsztaty Terapii Zajęciowej w Dąbrowie Górniczej

Rok założenia:

Krótka historia:

Teatr „Otwarte serca” powstał w 2004 roku przy Warsztatach Terapii Zajęciowej w Dąbrowie Górniczej.

Praca z zespołem trwa nieprzerwanie przez cały rok. Próby najczęściej odbywają się raz w tygodniu, jednak znacznie częściej bezpośrednio przed premierą lub występem. Poza pracą nad samymi spektaklami instruktorzy organizują warsztaty sztuki aktorskiej, dykcji oraz wyjścia do teatru.

Pod okiem instruktorów – Aleksandry Nakonieczny i Adama Kozubka – powstała interpretacja skeczy kabaretu Potem: “Potemowy Misz-Masz”.

Aktorzy:

Ewa Balsamska, Magdalena Kruszyńska, Michał Misztal, Konrad Kubański, Artur Bogusz.

Teatr Promienistych

Pochodzenie: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 1 w Lublinie

Rok założenia: 1982, Lublin

Krótka historia:

Założony został przez Michała Stanowskiego w październiku 1982 r., przy Domu Kultury Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Na zaproszenie dyrektora Kazimierza Olszowego, w roku 1990 teatr przeniósł się do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 1 w Lublinie. Właśnie w tym czasie w działania teatralne włączyła się wychowawczyni internatu SOSW, pani Barbara Adamczyk. Dziś opiekunem teatru jest pani Katarzyna Rak.

Zespół ten od wielu lat organizuje tradycyjny „Bal”, jako wspaniały gospodarz dba o dobry, ciepły klimat. Z inicjatywy Barbary Adamczyk co roku, podczas Spotkań, odbywają się „wieczory przy świecach” – spotkania instruktorów – tak ważne dla budowania więzi wśród osób zajmujących się teatrami osób niepełnosprawnych.

Poza działaniami w ramach Nieprzetartego Szlaku Teatr Promienistych zajmuje się przygotowywaniem licznych przedstawień i scenek prezentowanych na uroczystościach szkolnych oraz współorganizowaniem imprez dla całego ośrodka.

TEATR „PROMIENISTYCH” pracujący pod opieką pani Barbary Adamczyk, założony został przez Michała Stanowskiego w październiku 1982 r. przy Domu Kultury Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Po wielu latach pracy z dziećmi pełnosprawnymi na zaproszenie dyrektora Kazimierza Olszowego, w roku 1990 teatr „przytulił się” do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 1 w Lublinie. Dopiero od tego momentu możemy mówić o Teatrze osób niepełnosprawnych. Właśnie w tym czasie w działania teatralne włączyła się wychowawczyni internatu SOSW pani Barbara Adamczyk. Początkowo jako uczestnik i asystent reżysera, dziś opiekun i główny reżyser Promienistych. W latach dziewięćdziesiątych dzięki współpracy Ośrodka z Społecznym Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Stanowskiego, a następnie Integracyjnym Klubem Animatorów możemy mówić o teatrze integracyjnym. W ten sposób do Promienistych dołączyła uczennica Kasia Mazurek, aby w 2004 roku po ukończeniu studiów jako pani Katarzyna Mazurek – pracownik SOSW nr 1 opiekować się teatrem razem z panią Basią.

Od 1990 roku do największych sukcesów teatru należą: zakwalifikowanie się na Ogólnopolskie Puławski Spotkania Lalkarzy ze spektaklami „Genesis” (teatr czarny, reż. M. Stanowski), „Ptaki” (teatr czarny, reż. M. Stanowski); 1995 nominacja do wyjazdu do Münser (Niemcy) ze spektaklem „Mały Książe” (reż. B. Adamczyk). W roku 1999 ze spektaklem „Otworzyły się ich oczy” (reż. B. Adamczyk) teatr zakwalifikował się do Finału Sceny Młodych’99 w Lublinie. W 2000 roku po SANS otrzymał nominację do Miejskiej Sceny Amatora, gdzie za spektakl „Czwarty Król” (reż. B. Adamczyk) otrzymał wyróżnienie. W 2004 roku spektakl „Czarcia Łapa” (reż. B. Adamczyk) został nominowany na Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie. W 2005 roku za spektakl „Tajemnica nocy grudniowej” (współreżyseria – B.Adamczyk i K.Rak) na IV Konkursowym Przeglądzie Dziecięcych Zespołów Kolędniczych „SZCZODRAKI’2005” w Lublinie otrzymali I nagrodę. Poza tymi nagradzanymi „Promieniści” zrealizowali wiele innych widowisk: „Okno” (1998), „Bóg się rodzi” (2000) „Bal u wróżki” (SANS 2001), „Droga” (2002), „Całą noc padał śnieg” (2003), „Dar” 2005, „Książe z bajki” 2006, „W naszej klasie” (2007), „Uliczka” 2008.

Od początku Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku „Teatr Promienistych” był obecny na scenie, a także przy współorganizowaniu samych Spotkań. Zespół ten przez wiele lat organizował tradycyjny „Bal na Bursakach”, Basia Adamczyk jako wspaniały gospodarz sprawnie organizowała dla uczestników SANS noclegi i wyżywienie, a przede wszystkim zawsze dbała o dobry, ciepły klimat. Z jej inicjatywy po pierwszym dniu corocznych Spotkań odbywają się „wieczory przy świecach” – spotkania instruktorów – tak ważne dla budowania więzi wśród osób zajmujących się teatrami osób niepełnosprawnych.

Poza działaniami w ramach Nieprzetartego Szlaku Teatr Promienistych i pani Basia Adamczyk zajmują się przygotowywaniem licznych przedstawień i scenek prezentowanych na uroczystościach szkolnych oraz współorganizowaniem imprez dla całego ośrodka. Dlatego też gdzieś od 2009 roku zespół podczas kolejnych Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku skupia się na realizacji fabularyzowanego balu przygotowanego w odpowiedniej konwencji – zgodnej z obowiązującym tematem.

Instruktorzy:

„Przez mijające szybko lata przez naszą grupę przewija się bardzo wielu uczestników (aktorów), którzy pozostawiają swój ślad w dorobku „Promienistych”. Dzięki temu, czego nauczyli się w teatrze – głównie poprzez kontakty z ludźmi, nabieranie obycia i nawyków swobodnego wysławiania się przed większą publicznością, rozwijanie swojej kreatywności – wielu z nich poszło dalej tą drogą, zakładając nawet własne teatry u siebie, w swoich miejscowościach. Dzięki takim osobom, aktorom, przyjaciołom, nasz teatr istnieje i posiada swój specyficzny klimat”.

Teatr Tęcza

Pochodzenie: Warsztaty Terapii Zajęciowej „Tęcza” w Gliwicach

Rok założenia: 2005, Gliwice

Krótka historia:

Teatr Tęcza działa od 2005 roku w Warsztatach Terapii Zajęciowej TĘCZA (przy SIT Sp. Z o.o.) w Gliwicach. W skład teatru wchodzą osoby dorosłe z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. W minionym okresie zespół Tęcza wielokrotnie prezentując swoje przedstawienia, oraz obserwując występy innych na przeglądach zdobywał wiele nowych doświadczeń. Członkowie zespołu Tęcza wiele razy prezentowali również piosenki na festiwalach i przeglądach. Od 2006 roku w Gliwicach dzięki inicjatywie opiekuna zespołu Wojciecha Kotylaka organizowane są w Gliwicach Gliwickie Spotkania Tęczowe – przegląd twórczości scenicznej osób niepełnosprawnych woj. śląskiego. Od roku 2007 członkowie zespołu Tęcza bardzo aktywnie uczestniczyli we wszystkich wydarzeniach Śląskiego Nieprzetartego Szlaku działającego w ramach Międzynarodowego Nieprzetartego Szlaku (konkursy plastyczne, spotkania teatralne, spotkania z piosenką) niejednokrotnie włączając się również w organizację tych wydarzeń. Rozwój zespołu, jego sukcesy, powstałe mniejsze i większe widowiska w dużej mierze są wynikiem aktywnego uczestnictwa opiekuna w metodycznych warsztatach teatralnych organizowanych w ramach Międzynarodowego Nieprzetartego Szlaku.

Stroje i rekwizyty przygotowywane są siłami uczestników i kadry warsztatowej. Pomieszczenie, w którym odbywają się próby jest niewielkie, pełni ono na co dzień rolę sali rehabilitacyjnej. Posiadamy własne niewielkie reflektory teatralne. Na roboczych spotkaniach teatru rozwijamy wiele umiejętności poprzez zabawy i ćwiczenia teatralne oraz próby przygotowywanych spektakli. Przeciętnie nasze próby odbywają się raz na dwa tygodnie (w okresie poprzedzającym wyjazd na przegląd minimum raz w tygodniu). Okres tworzenia widowiska to od roku do dwóch lat. W ostatnim czasie zespół zaczął fascynować się Czarnym Teatrem (teatrem luminescencyjnym).

Opiekunem i reżyserem zespołu jest Wojciech Kotylak – instr. WTZ, wspomagany w prowadzeniu teatru przez innych instruktorów Warsztatów panie Jolantę Ziółkowską oraz Joannę Mrozek i pana Tadeusza Cichutę,

W minionym okresie zespół Tęcza prezentował kilka większych widowisk: „Wesele staropolskie”, „Śpiący Ali Baba”, „Morskie impresje”, „Ballada cygańska”, „Świąteczne kolędowanie” oraz „Alibaba”. Za swoją prezentacje (w dziedzinie teatru, tańca oraz piosenki) otrzymał blisko czterdzieści nagród i wyróżnień uczestnicząc w wielu festiwalach i konkursach:

w Ogólnopolskich Festiwalach Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych ALBERTIANA w Krakowie,

w Międzynarodowych Przeglądach Umiejętności Artystycznych Domów Pomocy Społecznej PUMA w Dąbrowie Górniczej,

w Integracyjnych Festiwalach Twórczości Artystycznej Dzieci i Młodzieży „Kurtyna w górę” w Zabrzu,

w Spotkaniach Teatralnych „Bez maski” w Knurowie,

w festiwalach Twórczości Warsztatowej w Bielsku Białej,

w Festiwalach Otwartych Serc w Chorzowie,

w Festiwalach Piosenki i Twórczości Osób Niepełnosprawnych w Tychach,

w Przeglądach Zespołów Artystycznych Szkół i Placówek Specjalnych w Tychach,

w Międzynarodowych Konkurach Plastycznych Artystów Nieprzetartego Szlaku w Lublinie,

w Przeglądach Widowisk Jasełkowych w ramach „Żywieckich Godów” w Żywcu,

w Przeglądach Form Teatralno-Muzycznych BEZY TEATRALNE,

w Festiwalach Twórczości Osób Niepełnosprawnych oraz Środowisk Integracyjnych w Chorzowie,

w Festiwalu w Łubiu

Aktorzy:

Jerzy Godawski, Maciej Kubas, Marcin Grzegorski, Adam Grudnik, Piotr Warchoł, Jan Trela, Maria Kalisz, Joanna Kozendra, Urszula Jaskółka, Agnieszka Gryz, Magdalena Hebda.

Teatr To i Owo

Pochodzenie: Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Puławach

Rok założenia: 1995, Puławy

Historia:

Teatr działa przy internacie Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Puławach od 1995 r. Warto zauważyć, że grupa jest czysto żeńska – internat jest dla dziewcząt. Tak naprawdę został założony w ośrodku w Janowcu w 1992 roku przez Barbarę Mikołajczuk.

Grupa bierze udział m. in. w Przeglądzie o Puchar Prezydenta Puław oraz Wojewódzkim Przeglądzie Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych oraz w Festiwalu Radości i Uśmiechu Lajkonik w Krakowie. Od czasu przenosin do Puław To i Owo uczestniczy w Cyklu Imprez Nieprzetartego Szlaku.

Wychowanki Pani Basi prezentują swoją twórczość również w konkursach plastycznych i graficznych organizowanych przez Nieprzetarty Szlak.

Teatr działa przy internacie Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Puławach od 1995 roku. W 2015 roku teatr „To i Owo” obchodził dwudziestolecie działalności. Uczestnikami zespołu są dziewczęta – osoby z niepełnosprawnością intelektualną w wieku 9-19 lat. Założycielką i reżyserem zespołu jest Barbara Mikołajczuk. W swojej pracy promuje działania artystyczne osób niepełnosprawnych na terenie Polski i Europy.

„To i Owo” to jeden z nielicznych teatrów, który sięga po techniki teatru lalkowego. Od swojego powstania każdego roku uczestniczy w cyklu Nieprzetartego Szlaku: w spotkaniach teatralnych, konkursach plastycznych, Spotkaniach z Piosenką… a pani Mikołajczuk systematycznie uczestniczy w warsztatach teatralnych NS, sama dokonuje adaptacji różnych bajek. Stroje, kukiełki oraz scenografię zespół przygotowuje samodzielnie, choć w sprawach technicznych pomaga mąż pani Basi, pan Dariusz Mikołajczuk a od kilku lat w pracy zespołu pomaga jej pani Ilona Próchniak.

Zespół teatralny ma na swoim koncie wiele nominacji, wyróżnień oraz nagród. Nagrody są dla dzieci bardzo ważne, są uwieńczeniem ich pracy. Każdego roku teatr „To i Owo” uczestniczy w Międzynarodowych Przeglądach Artystów Nieprzetartego Szlaku w Lublinie, w Wojewódzkich Przeglądach Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych, w Miejskiej Scenie Amatora o Puchar Prezydenta Miasta Puławy, trzykrotnie uczestniczył w Festiwalu Radości i Uśmiechu Lajkonik w Krakowie, brał też udział w Festiwalu Dziecięcym Rabka – Zdrój. W 2007 roku „To i Owo” występował na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie oraz na Międzynarodowym Przeglądzie Teatralnym w Kijowie.

Jak widać poza uczestnictwem w przeglądach dla osób niepełnosprawnych zespół próbuje swoich sił w konkursach teatrów osób pełnosprawnych i co warto podkreślić często otrzymuje bardzo wysokie oceny.

Podopieczne pani Mikołajczuk wielokrotnie brały udział Spotkaniach z Piosenką Nieprzetartego Szlaku, wygrywały międzynarodowy konkurs na Znak Nieprzetartego Szlaku: (Iwona Nawrot w 1997 „Folklor”, 2000 „Monika Kuźma w 2000 „Wędrowanie”, Monika Kuźma w 2003 „Spotkania Rycerskie”. 2004 „Spotkania Teatralne”, Mariola Ścibiorska 2005 „Teatr”, Edyta Więsztal 2008 „Wodny Świat”, Beata Adach 2009 „Świat bajek”, Izabela Chmielewska 2011 „Podróż w czasie”, Izabela Chmielewska 2012 „Świat Kolorów”, Amanda Zuchniarz 2014 „Świat mitów”) a teatr wielokrotnie otrzymał nagrodę za najciekawsze stroje odpowiadające konwencji Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku (1997 -„Folklor”, 1998 -„Miłość”, 2003 -„Spotkania Rycerskie”, 2007 -„Cyrk”).

Barbara Mikołajczuk:

„Jedną z form pracy z dziećmi niepełnosprawnych intelektualnie jest teatroterapia – zabawa w teatr. Jest ona źródłem radości, zaspakaja dziecięce pragnienia i potrzeby, rozwija też zainteresowania.

Udział dzieci i młodzieży w zajęciach teatralnych pełni rolę wychowawczą, rewalidacyjną, dydaktyczną oraz terapeutyczną. Poprzez występy teatralne dzieci nabierają pewności siebie, przełamują nieśmiałość, czują się ważne i potrzebne, ponieważ dają radość oglądającym. Celem zajęć teatralnych jest także oddziaływanie na emocje, które wywołują u młodych ludzi, umiejętność aktywnego przeżywania piękna, kształtują zdolność współdziałania w grupie i środowisku oraz umożliwiają integrację osób niepełnosprawnych z osobami pełnosprawnymi. Dzieci podczas zajęć ćwiczą dykcję, pamięć, koordynację wzrokowo-ruchową, uczą się odpowiedzialności za całą grupę, kształtują u siebie dyscyplinę, spontaniczność, pozbywają się zahamowań. Dzieci z zespołu teatralnego dowartościowują się tym, że są podziwiane, oklaskiwane i nagradzane. Zespół „To i Owo” wystawia spektakle w technice lalkowej. Animacja lalek jest trudną techniką. Wymaga stałej koncentracji, uwagi. Ale lalka jest bliska dziecku. Dziecko czuje się z lalką bezpieczniej. Zespół pracuje nad spektaklami cały rok. Systematycznie, raz w tygodniu, odbywa się próba. Dużo czasu zajmuje nam tworzenie, poprawianie i udoskonalanie lalek, szycie strojów wykonywanie rekwizytów i scenografii. Jest to praca żmudna ale dająca mnie i dzieciom dużo radości i zadowolenia”.

Aktorzy:

Dominika Boczek, Izabela Chmielewska, Dorota Czarnecka, Aleksandra Karnaś, Wiktoria Koza, Sylwia Marzysz, Aleksandra Staniak, Milena Piętas, Katarzyna Staniak, Natalia Śmich, Edyta Więsztal.

Teatr Wesołe Skrzaty

Pochodzenie: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Dęblinie

Rok założenia: 1993, Dęblin

Historia:

Teatr powstał w 1993 roku w internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Dęblinie. Pomysłodawczynią tej formy zagospodarowania czasu wolnego wychowanków internatu była pani Wiesława Małecka, z którą rozpoczęły współpracę panie Jolanta Kutera i Jolanta Tarka. Założeniem instruktorów było zaangażowanie jak największej grupy dzieci mieszkających w internacie do pracy w kółku teatralnym oraz zainteresowanie ich samym teatrem. Scenariusze sztuk układane były przez instruktorów. Uwzględniały one różny stopień niepełnosprawności umysłowej dzieci, ich możliwości oraz różnego rodzaju zaburzenia współwystępujące z niepełnosprawnością intelektualną. W tym okresie zrealizowane zostały spektakle:

„Krasnoludki są na świecie”(1994), „Był sobie król” (1995), „Wielka przygoda” (1996), „Niezwykły rejs”(1997), „Pali się” (1998), „Pewnego razu na dzikim zachodzie” (1999), „Słowik” (2000), „Indianin-dżentelmen” (2001), „Przyjaciele z krainy baśni” (2005), „Zdrowie –ważna rzecz” (2006), „Bajkowy pociąg” (2007).

Mniej więcej od 2006 r. opiekunami Teatru „Wesołe Skrzaty” zostały panie Anna Kożuch, Beata Kwapisz i Ewa Zamojska. To wydarzenie było momentem przełomowym w działalności zespołu. Od tego czasu teatr skupia się na klasycznych baśniach realizowanych bez słów. „Brzydkie kaczątko” (2008), „Trzy świnki” (2009), „Wiatr i słońce” (2010), „Miłość do róży” (2011), „Przemiana” (2012), „Dziewczynka z zapałkami” (2013), „Królowa śniegu” (2014).

Przedstawienia prezentowane były na Festiwalu Małych Form Teatralnych „Bagatelka” w Krakowie oraz w szkołach i przedszkolach na terenie Dęblina, a także na Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku. Tradycją teatru jest wystawianie każdego roku nowego przedstawienia, którego premiera odbywa się na śródsemestralnym spotkaniu z rodzicami.

Widzami sztuk „Wesołych Skrzatów” są nie tylko osoby ze środowiska osób niepełnosprawnych, Teatr często organizuje spektakle dla dzieci przedszkolnych, młodzieży z zaprzyjaźnionych szkół.

Instruktorzy „Wesołych Skrzatów”:

„Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawę w teatr przynosi wiele korzyści. To właśnie chęć wyjścia na zewnątrz, chęć przełamania swoich słabości i obaw u dzieci jest godna podziwu i zaszczytów bez względu na efekt końcowy ich ciężkiej pracy. To przesłanie jest celem pracy „Wesołych Skrzatów”.

Poprzez teatr staramy się nie tylko bawić, ale także uczyć i wychowywać. Teatr stanowi ważny czynnik kształcenia wrażliwości estetycznej, postaw moralnych i kultury ogólnej. Rozwija wyobraźnię i ekspresje twórczą. Uczestnicy naszych zajęć mają okazję poznawać i rozwijać własne zainteresowania i możliwości. Uczą się współdziałania w grupie, odpowiedzialności, dyscypliny i szacunku dla systematycznej pracy. Doskonaląc własny warsztat, lepiej rozumieją i doceniają pracę aktora. W działalności koła istotny jest także aspekt rewalidacyjny i terapeutyczny.”

Aktorzy:

Jarosław Marcyśka, Adam Filipek, Paweł Gruza, Radosław Sobkiewicz, Dominik Bondel, Andżelika Bondel, Wiktoria Karolak, Wiktoria Grzegorczyk, Roksana Kamińska, Katarzyna Krzemińska, Ewa Krzemińska, Monika Kulik

Instruktorkami grupy są Panie Beata Kwapisz i Ewa Zamojska

Teatr Wojtuś

Pochodzenie: Kraśnik

Rok założenia: 1984, Kraśnik

Historia:

Tradycje TEATRU „WOJTUŚ” z Kraśnika sięgają 1984 roku a więc jest to najstarszy teatr osób niepełnosprawnych na terenie województwa lubelskiego. Jego założycielką była Pani Ewa Bil. Przygotowała ona dwa klasyczne przedstawienia zrealizowane w lalkach: „O pięknej królewnie, królu Gwoździku, szewcu Dratewce i straszliwym smoku” oraz „Kota w butach”. Były one prezentowane na przeglądach w Bystrzycy i Puławach. W latach 1988 i 89 teatrem opiekowały się panie Wanda Drumlak i Halina Rzepecka. W tym czasie przygotowano spektakle lalkowe „Pampilio” i „Leśne medale”, które przedstawiono na Wojewódzkich Przeglądach Zespołów Artystycznych.

W latach 1990 – 1995 roku teatr pracował pod kierunkiem Joanny Wanatowicz, Aldony Rak i Jolanty Ul, które przygotowały następujące spektakle: „O wiewiórce Łupiskórce” (1990), „O Jasiu, o pszczole, o wietrze i dzięciole” (1991), „Czerwony Kapturek” (1992), „Jaś i Małgosia” (1993), „O rybaku i złotej rybce” (1994), „Dziewczynka z zapałkami” (1995). Wszystkie te spektakle były prezentowane na Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku w Lublinie.

Od 1996 roku teatrem opiekuje się pani Katarzyna Serwacka. W rozwoju pani Serwackiej i teatru możemy zaobserwować ciągłe poszukiwania. A co za tym idzie etapy pracy teatru.

Po eksperymencie z teatrem cieni, „Robaczek Świętojański” (1996), „Wojtuś” nie rezygnując ze słowa zaczyna realizować spektakle żywoplanowe: „Aniołek w klatce” (1997) – finał Wojewódzkiej Sceny Młodych‘97, „Pani Czarodziejka” (1998) – finał a następnie koncert laureatów i wyróżnienie w Wojewódzkiej Sceny Młodych’98, „Dobry Wilk” (1999) – finał Wojewódzkiej Sceny Młodych’99. „Księżniczka i smok” (2000) – II miejsce w woj. lubelskim w kategorii teatrów dziecięcych na Scenie Młodych, laureat Festiwalu Najciekawszych Widowisk Teatralnych w Lublinie.

W okolicy 2000 roku pani Katarzyna Serwacka zafascynowana techniką czarnego teatru, z którym spotkała się podczas warsztatów Nieprzetartego Szlaku zaczyna eksperymentować z tą interesującą formą. Na SANS w 2001 roku przygotowała spektakl „Imbryk”. Dzięki bardzo dobremu poziomowi widowisko zostało zaprezentowane w wielu ośrodkach na Ukrainie. Celem było „zarazenie” pedagogów i terapeutów naszą teatralną chorobą. „Imbryk” został również zakwalifikowany do finału Sceny Młodych’2003, (wyróżnienie za plastykę w teatrze) oraz na Ogólnopolskie Puławskie Spotkania Lalkarzy (2003). Kolejne spektakle to: „Ziarno” (2002) finału Wojewódzkiej Sceny Młodych’2003, „Nasze Betlejem” (2003 żywy plan) i „Uczeń czarnoksiężnika” (2004) dwa ostatnie wyróżnione na Powiatowym Przeglądzie Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych.

W 2005 roku „Wojtuś” – wraca do żywego planu rezygnując jednak ze słów. Tak powstaje spektakl „Za szybą” (Nominowany na Międzynarodowy Festiwal „TARAPIA I TEATR” W Łodzi, I nagroda na Wojewódzkiej Scenie Młodych w Lublinie, I miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Upośledzonych Umysłowo „ALBERTIANA’2007” w Krakowie), a następnie spektakl „Czas” (2006).

Od 2007 podczas jednych z warsztatów Nieprzetartego Szlaku pani Serwacka i jej teatr Wojtuś rozpoczyna współprace z Natalią Popową i jej autorską metodą ruchu kognitywnego. Od tego momentu wszystkie spektakle Wojtusia opierają się na tej metodzie. W ten sposób powstaje „Sen o trawie” (2007)

I miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Upośledzonych Umysłowo ALBERTIANA 2009 w Krakowie i nominacja do uczestnictwa w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie. Kolejne realizacje to „Poszukiwania” (2009), „Nasze odkrycia”, „Żywioły”, „Dziwna historia” (2010), „Na wysokiej górze” (2013). Od 2011 roku w tworzeniu widowisk teatru pomaga Adam Kowal, który zajmuje się opracowaniem lub komponowaniem muzyki do spektakli i przygotowaniem multimedialnym prezentacji.

W 2014 roku teatr zaangażował się w projekt PIORNIKI DLA AFRYKI, którego celem było poznanie warunków życia dzieci z Afryki i zaangażowanie się w przygotowanie przyborów szkolnych. Zwieńczeniem tego projektu jest spektakl „ONI”. Warto dodać, że do tego spektaklu wróciła młodzież niepełnosprawna, która jakiś czas temu opuściła Szkołę Specjalną i żeby móc uczestniczyć w próbach musi pokonywać wiele kilometrów.

Od 1990 roku wszystkie spektakle były prezentowane podczas Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku, z którym Teatr „Wojtuś” jest bardzo związany. Pani Katarzyna Serwacka i jej zespół od lat aktywnie uczestniczy w działaniach Nieprzetartego Szlaku: Spotkaniach teatralnych, prowadzeniu przerw, warsztatach teatralnych, konsultacjach, w Skrzynickich Spotkaniach Teatralnych, konkursach plastycznych itd. Wraz z teatrem Wojtuś pani Katarzyna Serwacka wielokrotnie reprezentowała Polskę na festiwalach teatralnych poza granicami naszego kraju. Jak widać uczestnicy Teatru Wojtuś, osoby z niepełnosprawnością intelektualną w wieku od 7 do 24 lat, z powodzeniem konkurują z teatrami dzieci i młodzieży pełnosprawnej.

Dzięki doświadczeniu i nieustannemu dokształcaniu pani Katarzyna Serwacka – nauczyciel Szkoły Specjalnej, stała się autorytetem i liderem amatorskiej działalności teatralnej w środowisku lokalnym. Zaczęła prowadzić teatry nie tylko z dziećmi niepełnosprawnymi, ale i z dziećmi i młodzieżą pełnosprawną. Środowisko uznając jej wiedzę często zaprasza ją do komisji teatralnych i recytatorskich.

Katarzyna Serwacka:

„Od lat uczestniczę w Spotkaniach Nieprzetartego Szlaku. Jest to dla mnie czas wspaniałej zabawy, czas spotkania z przyjaciółmi. W czasie Spotkań Nieprzetartego Szlaku dzieje się coś niesamowitego wszyscy przepełnieni są dobrocią, miłością i szacunkiem dla drugiego człowieka. Z Nieprzetartego Szlaku czerpię siły do mojej pracy i napełniam się pozytywną energią jako człowiek.”

„Warsztaty teatralne organizowane przez Michała Stanowskiego są wielką wspaniałą przygodą, spotkaniem z bardzo ciekawymi ludźmi. Pozwalają mi doskonalić swój warsztat teatralny, czerpać nowe pomysły do dalszej pracy twórczej i są one moją drogą do samorealizacji. Dzięki tym warsztatom powstało środowisko teatralne instruktorów pracujących w szkołach specjalnych. Nieprzetarty Szlak i warsztaty teatralne to wskazówka i cel dalszej pracy w tym zawodzie”.

Aktorzy:

Weronika Dyguś, Elżbieta Śwircz, Maciek Wroński, Angelika Powęzka, Anna Tuniak, Kinga Wójcik, Dagmara Piekarz, Marta Bielewska

HISTORIA TEATRU WOJTUŚ od 1996:

Każdego roku Teatr uczestniczy w Międzynarodowych Spotkaniach Artystów Nieprzetartego Szlaku (SANS).

„Robaczek Świętojański” (1996 – teatr cieni)

„Aniołek w klatce” (1997 – żywy plan)

– uczestnictwo w SANS’97

– z tym spektaklem grupa została zakwalifikowana do Finału Wojewódzkiej Sceny Młodych‘97,

„Pani Czarodziejka” (1998 – żywy plan)

– Finał, a następnie Koncert Laureatów i wyróżnienie w Wojewódzkiej Sceny Młodych’98.

„Dobry Wilk” (1999 – żywy plan)

– Finał Wojewódzkiej Sceny Młodych’99.

„Księżniczka i smok” (2000 – żywy plan)

– II miejsce w woj. lubelskim w kategorii teatrów dziecięcych na Scenie Młodych’2000.

– prezentowane na Festiwalu Najciekawszych Widowisk Teatralnych.

„Imbryk” (2001 – pierwszy raz Teatr „Wojtuś” sięgnął po technikę czarnego teatru). Oprawa muzyczna Lucyna Wojtaszek

– dzięki bardzo dobremu poziomowi spektakl ten był prezentowany w wielu ośrodkach na Ukrainie, gdzie staraliśmy się „zarazić” pedagogów i terapeutów naszą teatralną „chorobą” Nieprzetartego Szlaku. – zakwalifikowany do Finału Sceny Młodych w 2003 roku gdzie otrzymuje wyróżnienie za plastykę w teatrze.

– laureat Ogólnopolskich Puławskich Spotkań Lalkarzy (2003).

„Ziarno” (2002 czarny teatr)

– nominowany do Finału Wojewódzkiej Sceny Młodych’2003,

„Nasze Betlejem” (2003 żywy plan)

– wyróżniony na Powiatowym Przeglądzie Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych.

„Uczeń czarnoksiężnika” (2004 – czarny teatr) Oprawa muzyczna Lucyna Wojtaszek

– wyróżniony na Powiatowym Przeglądzie Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych.

„Za szybą” (2005 – Żywy plan)

– nominacje na Międzynarodowy Festiwal TARAPIA I TEATR W Łodzi (2005r).

– I nagrodę na Wojewódzkiej Sceny Młodych w Lublinie.

– I miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Upośledzonych Umysłowo ALBERTIANA 2007 w Krakowie

„Czas” (2006- żywy plan) Oprawa plastyczna Jolanta Ostrowska i Halina Rzepecka

„Sen o trawie” (2008- Teatr ruchu)

– I miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Upośledzonych Umysłowo ALBERTIANA 2009 w Krakowie

– uczestnictwo w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Neprotoptana Steżyna” we Lwowie.

„Poszukiwania” (2009 – teatr przedmiotu)

„Dziwna historia” (2010 – Teatr ruchu)

– nominacja do Wojewódzkiego Przeglądu Najciekawszych Widowisk Teatralnych w Lublinie w 2010 r

„Na wysokiej górze” (2013- Teatr ruchu)

– nominowany do Wojewódzkiego Przeglądu Najciekawszych Widowisk Teatralnych w Lublinie gdzie otrzymuje wyróżnienie za „metafizykę w teatrze”.

„ONI” (2014 – Teatr ruchu)

Teatr Wrzosy

Pochodzenie: Dom Pomocy Społecznej w Popkowicach

Rok założenia: 2006, Popkowice

Krótka historia:

Grupa powstała w 2006r. z inicjatywy uczestników i instruktorów terapii zajęciowej przy Domu Pomocy Społecznej w Popkowicach.

Aktorzy to zintegrowana grupa seniorów i młodzieży z Popkowic działająca przy Kościele Parafialnym (schola). Reżyserem jest siostra Elżbieta Masztalewicz.

Aktorzy:

Artur Gierliński, Jarosław Masztalewicz, Paulina Widomska, Agata Ćwikła, Jan Charczuk, Krystyna Gołębiowska, Izabella Belcarz, Bogdan Pilipczuk, Monika Tęsna, Emilia Wilkos, Karolina Kurzyna, Gabriela Syroka, Patrycja Widomska, Natalia Czupryna, Danuta Ziółkowska, Seweryn Wróblewski, Krzysztof Szpakowski, Aleksandra Drozda, Martyna Gałat, Julia Michalska, Anita Dec, Natalia Sobańska, Marlena Winiarska, Kinga Michalska, Jakub Kępa.

Teatr Zielona Nóżka

Pochodzenie: Niedrzwica Duża

Rok założenia: 2011

Krótka Historia:

Teatr powstał w roku 2011 z inicjatywy dwóch osób: nauczycielki ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Załuczu Barbary Pietrzak i instruktorki Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji Anety Wikierskej.

Zespół nad każdym spektaklem pracuje kilka miesięcy podczas cotygodniowych prób w Gminnym Ośrodku Kultury w Niedrzwicy Dużej. Efekty całorocznej współpracy instytucji prezentowane są podczas uroczystości szkolnych i lokalnych wydarzeń kulturalnych.

Spektakle:

rok 2011 – „Katar podwórkowych kurcząt”- prezentowany podczas corocznej imprezy „Niezapominajka” organizowanej przez Specjalny Ośrodek Szkolno- Wychowawczy w Załuczu i GOKSiR oraz podczas „Przeglądu Zespołów Artystycznych” w Krasnymstawie,
rok 2012 – „Nocne Marki”- spektakl powstał na podstawie tekstu Marcina Przewoźniaka „Nocny Świat”; prezentowany podczas V Przeglądu Teatrów Amatorskich „Bliżej Siebie” w GOKSiR oraz zabawy choinkowej w SOSW w Załuczu.

Aktorzy:
Katarzyna Zaborek, Paulina Zielińska, Michał Pawłowski, Damian Majkowski, Dominika Pietraszewska, Dominika Duma, Katarzyna Syroka, Ania Kowalczyk, Daniel Sulowski.